Uwielbiamy spędzać wolny czas z synkiem na wspólnej zabawie i szaleństwach. Wraz z mężem zawsze bardzo dbaliśmy o to aby nigdy nie zabrakło nam czasu dla dziecka. Minione lata zaowocowały ale i ukształtowały w pewnym sensie naszego synka. Ostatnio bardzo subtelnie zasugerowano mi (z ust syna i męża), że jako kobieta nie do końca rozumiem ich zabawy i oni z radością pozwolą mi je obserwować (oczywiście zaznaczono tutaj że w ciszy i bez zbędnych pytań :-)). Na początku trochę się rozzłościłam, pomyślałam sobie jak to!!! Tyle lat się znałam na wszystkim i nagle przestałam!!! Jednak po kilku minutach obserwacji zrozumiałam, że więź między ojcem a synem jest równie silna jak między matką i dzieckiem a co najważniejsze też mają prawo do bycia tylko we dwoje. Dlatego też w ciszy i na uboczu przyglądałam się ich pasjonującej zabawie. A muszę przyznać, że było co obserwować...